Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Έχω χάσει λίγο τα νερά μου και δεν ξέρω σε ποιο λιμάνι να αράξω...


Γιατί ξαφνικά βρεθήκαμε μόνοι σπίτι να κοιτάμε το τασάκι με τις άπειρες γόπες παρατημένο στο τραπέζι,το οποίο φλερτάρει με το μισογεμάτο πιάτο των προηγούμενων ημερών,που μόλις πάει να εκκολαφθεί ένα πείραμα από άπειρα βακτηρίδια και μύκητες....

Και ενώ νιώθεις μουδιασμένος σαν να έχει παγώσει ο χρόνος (ενώ στην ουσία τρέχει) τίποτα δεν αλλάζει....Για κοίτα όμως πιο προσεκτικά,ακόμη και οι μισό-φαγωμένες τροφές προ-ημερών δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο,τον κόσμο των βακτηριδίων...ακόμη και το τασάκι μοιάζει σαν ένα βαγόνι του ηλεκτρικού,ημέρα μεσημέρι με 40 βαθμούς θερμοκρασία,όπου μία μυρωδιά κατακλύζει το μέρος......Γιατί όλα δημιουργούν,όλα αλλάζουν...γιατί όλα μυρίζουν,όλα τρέχουν...
Κι΄αν έχεις χάσει λίγο τα νερά σου,ή κι΄αν μπήκες σε λάθος βαγόνι,μην αφήσεις τα βακτηρίδια να βραβευτούν για το πείραμα τους,απλά σήκω από τον καναπέ και άρχισε να αισθάνεσαι.....

3 σχόλια:

  1. den einai kako na kanoume lathi..kano einai na ta ksanakanoume kai na ta afinoume na mas kurieuoun..ti les k22?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι κακό να κάνουμε λάθη,και ορισμένες φορές επιβάλλονται!ούτε είναι κακό όταν συνειδητά τα αφήνεις να σε κυριεύουν!το πρόβλημα είναι,όταν σε ενοχλούν και δεν κάνεις τίποτα για αυτό!εγώ λέω ότι με ενοχλεί όταν εθελοτυφλούμε και με κακομαθημένο τρόπο παραπονούμαστε!.....όχι δεν σπουδάζω δημοσιογραφία :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή